Wat bezielt je om na je pensioen nog aan je bedrijf te willen sleutelen?
Dat vraag ik me ook wel eens af. Waarom ga ik niet genieten van mijn vrije tijd? Samen met mijn partner met de camper eropuit?
Voor het geld hoef ik het niet echt te doen. We kunnen het samen aardig redden. De kinderen zijn het huis uit. Om de twee weken pas ik op de twee jongste kleinkinderen. Vooral omdat ik dat zelf leuk vind. Pa en ma zitten in het onderwijs, dus in de vakanties hebben ze me niet nodig.
Ja, waarom dan toch doorgaan met die trainingen en workshops?

Politiek bewustzijn

Zomer 1979. Daar stonden we, twee moeders die net hun dochters hadden afgezet bij de schooldeur.
“Willen ze dat echt?” vroeg ik.
“Ja, dat willen ze echt. Ze gaan een benzinestation bouwen. Op het grasveld naast de school.”
“Waar onze kinderen altijd gaan sporten?”
“Ja, daar!”
“Dat kan toch niet waar zijn?”

Dit was het moment waarop mijn politieke bewustzijn werd gewekt. Een handtekeningenactie onder de ouders van de school en een protestbrief naar de gemeenteraad hadden als resultaat dat ik mocht inspreken in de raadsvergadering. De handtekeningen bood ik aan de wethouder aan.
Het benzinestation is er nooit gekomen.

De smaak te pakken

De tweede feministische golf spoelde over Nederland. Met een paar vriendinnen had ik voor het starten van een vrouwencafé subsidie bij de gemeente aangevraagd … én gekregen. Een keer in de twee weken was het café van het dorpshuis het exclusieve domein van de vrouwen. Presentaties door bekende feministes, onder wie Anja Meulenbelt, werden afgewisseld met boekbesprekingen. Daaruit ontstonden ook de praatgroepen. Tot op de dag van vandaag kom ik nog steeds met een aantal vrouwen uit die tijd bij elkaar.

Crèches bestonden nog niet en met enkele jonge moeders startten we een peuterspeelzaal. Daar pasten we, in tweetallen, op elkaars kinderen. Al gauw draaide dit zo goed dat de gemeente ons een ruimte ter beschikking stelde en een vrijwilligersvergoeding voor de oppasmoeders aanbood. Dat ging natuurlijk niet vanzelf. We hadden er wel om gevraagd. Nu zou je dat een burgerinitiatief noemen.
Uiteindelijk vond ik mezelf terug als gemeenteraadslid in het dorp.

Emancipatiewerker

De tijd en ik waren rijp voor iets nieuws. Ik solliciteerde op een baan bij de “Politieke Partij Radikalen”, de voorloper van GroenLinks. Ik werd emancipatiewerker en het was mijn taak om meer vrouwen de politiek in te krijgen, overigens nu nog steeds een actueel onderwerp.
Het werk verbreedde zich en het accent kwam te liggen op de algemene scholing van gemeenteraadsleden, nog wel met extra aandacht voor vrouwen.

In 1990 ging de PPR op in GroenLinks en ik verhuisde naar Haarlem waar is samen met mijn partner en met nog zes anderen een woongroep startte.  Na de verhuizing, stelde ik me verkiesbaar voor de Provinciale Staten van Noord-Holland. Daar dacht ik mijn politieke ambities kwijt te kunnen. Tenminste, dat dacht ik. Maar wat bleek, het Statenwerk was me te afstandelijk, de lokale politiek trok me meer.
Het is dichter bij de dagelijkse werkelijkheid van de inwoners. Je kiezers zitten op de publieke tribune, ze spreken je aan, ze trekken aan je jasje als het hen niet zint. Omgekeerd zijn ze ook makkelijker aanspreekbaar en kun je om hun mening vragen.
In 2002 stelde ik me daarom verkiesbaar voor de Haarlemse gemeenteraad. Twee termijnen zette ik me in voor de stad.

Ik leerde de kneepjes van het politieke vak en kon dat weer goed gebruiken bij mijn werk op het partijbureau van GroenLinks. Om mijn handen vrij te hebben voor het óntwikkelen van nieuwe trainingen, wilde ik meer mensen betrekken bij de úitvoering van het scholingswerk.  Het idee van een trainerspool was de aanleiding om contact te zoeken met opleidingsinstituut De Beuk.
Een halfjaar later had ik een pool van vijftien trainers onder mijn hoede. Ik ontwikkelde vaardigheidstrainingen en cursussen voor startende maar ook voor ervaren raadsleden. Ik deed routine op in teambuilding voor raads- en Statenfracties en afdelingsbesturen.

Eigen bedrijf

Die mix van kennis en ervaring, van theorie en praktijk, gaf me het duwtje om mijn bedrijf “Trainingen voor Politiek en Organisatie” vorm te geven. Na twintig jaar stopte ik bij GroenLinks. Zo langzamerhand was ik een van de oudgedienden geworden. Tijd om op te stappen.
Het was 2001. Ik was 55.

Wat doe je als je een bedrijf start? Ik had geen benul. Eerst maar eens om me heen kijken. Visitekaartjes laten maken. Een website laten bouwen. En dan? Wachten op klanten? Die komen niet vanzelf, dat snapte ik ook wel. Gelukkig had ik mijn netwerk binnen GroenLinks en mijn raadslidmaatschap. In de eerste vijf jaar ging dat prima. Ik kreeg voldoende klanten. Ik teerde op oude roem.

Maar toen liepen de opdrachten terug. Ik begon me te verdiepen in marketing en begreep dat het ondernemerschap meer was dan alleen trainingen geven. Je moet die ook nog aan de vrouw/man zien te brengen. Ik leerde dat de verhouding tussen uitvoering en werving zo’n 20:80 is.

Er ging een wereld voor me open. Het was vallen en opstaan. Termen als e-mailfunnel, contentmarketing, branding, onlinecoaching en blended learning waren begrippen die mijn vocabulaire binnenslopen. En wat bleek, dat gepuzzel met onlinetools en automatisering … ik vond het nog leuk ook! De 20:80-verhouding haalde ik met gemak. Het werkte verslavend. Gelukkig leverde het ook wat op. Ik kreeg mijn opdrachten nu ook van buiten mijn inmiddels wat sleetse GroenLinksnetwerk.

Maar de doelgroep waarop ik mij richt is een lastige. Gemeenteraadsleden hebben het druk. Naast hun baan, het raadswerk (toch gauw twintig uur per week) en hun gezin blijft er weinig tijd over om te investeren in opleiding en training. Bovendien is het geen constante doelgroep. Om de vier jaar zijn er immers weer verkiezingen en moet ik weer opnieuw investeren in mijn naamsbekendheid. Dat heeft natuurlijk ook voordelen: er komen steeds nieuwe potentiële klanten bij.

Wat bezielt me?

Ik heb wel een idee, zeg maar gerust visie, over hoe raadsleden het beste kunnen functioneren. Het gaat om het bereiken van politieke doelen, de wijze van presenteren en debatteren. Hoe is de omgang met kiezers en collega-raadsleden? Niet hun inhoudelijke standpunten, maar hun politieke strategieën en vaardigheden interesseren me. Ik wil dat ze op z’n minst over gaan nadenken over hun eigen effectiviteit en hoe deze te verbeteren. Daarbij wil ik hen graag helpen.

Ik houd ervan om die visie uit te dragen door te reageren in de sociale media op thema’s als burgerparticipatie of omgaan met tegenstrijdige belangen en minderheidsstandpunten. Mijn opleiding als mediator en de cursus Deep Democracy komen daarbij prima van pas.

Ik trek graag nieuwe initiatieven van de grond en zit met plezier achter mijn laptop om nieuwe tools uit te proberen. Ook een reden om door te willen met mijn bedrijf. Fotoboeken maken kan altijd nog.

En, ik beken het eerlijk, ook mijn ijdelheid speelt een rol. Het is fijn om te zien dat mijn stukken gelezen worden. Hoe meer duimpjes op Facebook en LinkedIn, hoe liever. Ik zeg het ook altijd tegen mijn cursisten: “Een beetje ijdelheid” heb je als raadslid nodig. Je moet het leuk vinden om in de publieke belangstelling te staan, om je quote als krantenkop terug te vinden. Om te ontdekken dat de zaal stil wordt als je aan het woord bent.

Maar soms krijg je ook negatieve belangstelling. Als je daar niet tegen kunt, dan hou je het niet lang vol en kun je beter geen raadslid worden.

Citaat van Inayat_Khan
Indiaas musicus, schrijver en filosoof 1882-1927

IJdelheid op het juiste moment is een grote deugd;
op het onjuiste moment is zij een grote zonde.

∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇∇
Je las een blog van Anita de Jong
Wil je meer van deze tips?   abonneer je hier  en je krijgt zodra er weer een nieuw blog uit is deze in je mailbox en het gratis e-book met zes tips voor een verkiezingsdebat. Wil je een effectief en zichtbaar raadslid worden? Kijk dan nog even hieronder naar mijn andere aanbod.

Kandidaatraadslid ben jij Klaar voor de Raad?
Mijn online leergang stoomt je klaar. Na zes maanden heb je alle kneepjes van het politieke vak onder de knie en stap jij vol zelfvertrouwen de gemeenteraad in.
Meer weten?

Wil je een raadslid worden dat zich door vakmanschap weet te profileren?
Dan is dit iets voor jou: training Politiek debatteren is overtuigend presenteren en scherp interrumperen.
Meer weten?

Heb jij af en toe een deskundig advies of een sparringpartner nodig? Ik bied je in mijn online coaching een luisterend oor voor als je het even niet meer weet.
Meer weten?

Heeft jouw fractie behoefte aan reflectie over de onderlinge samenwerking en zicht op de toekomst? In mijn teambuildingssessie bied ik je – los van alle politiek inhoudelijke en strategische kwesties-  een maatwerktraining speciaal gericht op jullie vragen en doelstellingen.
Meer weten?